7 7 O jak piękna jesteś, jakże wdzięczna, umiłowana, pełna rozkoszy! [...]
7 11 Jam miłego mego i ku mnie zwraca się jego pożądanie. [...]
4 16 Powstań, wietrze północny, nadleć, wietrze z południa, wiej poprzez ogród mój, niech popłyną jego wonności! Niech wejdzie miły mój do swego ogrodu i spożywa jego najlepsze owoce!